بازاریابی ورزشی
مهدی جوکار؛ رحیم رمضانی نژاد؛ محمود مرادی؛ محمد حسن قلیزاده
چکیده
هدف این پژوهش ارزشگذاری اقتصادی باشگاه فوتبال استقلال تهران با روش ارزشگذاری مشروط بود. اطلاعات مورد نیاز از طریق تکمیل پرسشنامه الکترونیکی انتخاب دوگانه دوبعدی جمعآوری شد. بر اساس جدول نمونهگیری میشل و کارسون 942 پرسشنامه مبنای تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس مدل رگرسیون لوجیت به روش forward LR تمایل به پرداخت افراد جهت ارزشگذاری ...
بیشتر
هدف این پژوهش ارزشگذاری اقتصادی باشگاه فوتبال استقلال تهران با روش ارزشگذاری مشروط بود. اطلاعات مورد نیاز از طریق تکمیل پرسشنامه الکترونیکی انتخاب دوگانه دوبعدی جمعآوری شد. بر اساس جدول نمونهگیری میشل و کارسون 942 پرسشنامه مبنای تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس مدل رگرسیون لوجیت به روش forward LR تمایل به پرداخت افراد جهت ارزشگذاری باشگاه استقلال و عوامل مؤثر بر آن مورد بررسی قرار گرفت. جهت تجزیه تحلیل دادهها از نرمافزارهای SPSS21، MAPLE21 و Expert Choice استفاده شد. بر اساس نتایج، مقدار انتظاری تمایل به پرداخت سالیانه هر نفر برای باشگاه استقلال برابر با 134,235 تومان بود که ارزش سالیانه باشگاه برای هواداران برابر با 402,706,500,000 تومان است و ارزش فعلی باشگاه برابر با 2,237,258,333,333 تومان برآورد شد با توجه به نتایج تحلیل سلسله مراتبی مشخص شد که ارزشهای مصرفی باشگاه استقلال با وزن 764/0 و قیمت 1,709,265,366,666 تومان نزدیک به سه برابر با اهمیتتر از ارزشهای غیرمصرفی با وزن 236/0 و قیمت 527,992,966,667 تومان است. در اولویتبندی ارزشهای مصرفی، ارزشهای مصرفی غیرمستقیم با وزن 355/0 و قیمت 606,789,205,166 تومان در اولویت اول و ارزشهای مصرفی مستقیم و ارزشهای گزینه به ترتیب با وزنهای 341/0 و 304/0 و قیمتهای 582,859,490,033 تومان و 519,616,671,467 تومان در اولویتهای دوم و سوم هستند. در اولویتبندی ارزشهای غیر مصرفی، ارزشهای وجودی با وزن 512/0 و قیمت 270,332,398,934 تومان با اهمیتتر از ارزشهای میراث با وزن 488/0 و قیمت 257,660,567,733 تومان تشخیص داده شد. این نتایج میتواند دید وسیعی از ارزشهای اقتصادی باشگاه استقلال به سیاستگذاران باشگاه جهت برنامهریزیهای کلان دهد.
رحیم رمضانی نژاد؛ شهرام شفیعی؛ لیلا آسایش
چکیده
هدف اصلی این تحقیق، بررسی تأثیر فرهنگ سازمانی بر اثر بخشی سازمان با میانجیگری مدیریت دانش در ادارهکل ورزش و جوانان آذربایجان شرقی میباشد. نمونه آماری برابر با کل جامعه آماری و شامل تمامی مدیران، معاونین و کارکنان ادارهکل ورزش و جوانان استان آذربایجان شرقی بودند (224N=) که در نهایت 213 نفر (95%) در تحقیق شرکت کردند. ابزار تحقیق، ...
بیشتر
هدف اصلی این تحقیق، بررسی تأثیر فرهنگ سازمانی بر اثر بخشی سازمان با میانجیگری مدیریت دانش در ادارهکل ورزش و جوانان آذربایجان شرقی میباشد. نمونه آماری برابر با کل جامعه آماری و شامل تمامی مدیران، معاونین و کارکنان ادارهکل ورزش و جوانان استان آذربایجان شرقی بودند (224N=) که در نهایت 213 نفر (95%) در تحقیق شرکت کردند. ابزار تحقیق، سه پرسشنامه فرهنگ سازمانی کامرون و کویین (1999)، اثربخشی سازمانی هسو (2002) و مدیریت دانش لاوسن (2003) بودند که روایی صوری آنها با استفاده از نظرات پانزده عضو هیأت علمی مدیریت ورزشی تأیید شد و میانگین پایایی پرسشنامهها نیز (0.7 >α) بهدست آمد. دادههای تحقیق با استفاده از مدل معادلات ساختاری، نرم افزارهای آماری SPSS 18 و مدلیابی معادلات ساختاری SMART PLS تحلیل شدند. نتایج نشان داد تأثیر فرهنگ سازمانی بر اثربخشی 2.45 و بر مدیریت دانش 15.194، مثبت و معنیدار است. همچنین مدیریت دانش تأثیر معنیداری 723.6 بر اثربخشی داشت. در نهایت، تأثیر فرهنگ سازمانی بر اثربخشی سازمانی با میانجیگری مدیرت دانش 15.194 * 6.723 مثبت و معنیدار بود. بنابراین فرهنگ سازمانی بهطور مستقیم و از طریق میانجی مدیریت دانش بر اثربخشی سازمانی در ورزش اثر میگذارد.
رحیم رمضانی نژاد؛ فاطمه جعفری چمدانی؛ حسین سپاسی؛ کاظم هژبری
دوره 5، شماره 4 ، اردیبهشت 1396، ، صفحه 21-31
چکیده
آگاهی از درک و نگرش دانشآموزان دختر نسبت به درس تربیت بدنی و ورزش مدرسه بهترین راه تشخیص رفتار مشارکتی آنها در فعالیتهای حرکتی است و سهم عمدهای در توسعة سبک زندگی فعال زنان آینده جامعه دارد. از اینرو هدف پژوهش حاضر، بررسی ادراک دانشآموزان دختر از درس تربیتبدنی و ورزش بود. جامعة آماری پژوهش را کلیة دانشآموزان دختر مقطع راهنمایی ...
بیشتر
آگاهی از درک و نگرش دانشآموزان دختر نسبت به درس تربیت بدنی و ورزش مدرسه بهترین راه تشخیص رفتار مشارکتی آنها در فعالیتهای حرکتی است و سهم عمدهای در توسعة سبک زندگی فعال زنان آینده جامعه دارد. از اینرو هدف پژوهش حاضر، بررسی ادراک دانشآموزان دختر از درس تربیتبدنی و ورزش بود. جامعة آماری پژوهش را کلیة دانشآموزان دختر مقطع راهنمایی تحصیلی شهر رشت (12472نفر) تشکیل میدادند که با احتمال افت آزمودنیها، 435 نفر به طور تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته آزمون (1388) بود که با تغییر و اصلاح اندکی مورد استفاده قرار گرفت و روایی صوری و محتوایی آن به وسیلة ده نفر از اساتید دانشگاهی و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ تأیید شد(75/.r=). تحلیل دادهها با استفاده از آزمونهای کروسکالوالیس، خیدو و ضریب همبستگی اسپیرمن در سطح معنیداری 05/0 P≤ نشان داد اغلب دانشآموزان (7/88درصد) درک مثبتی نسبت به درس تربیتبدنی و ورزش دارند و همچنین بیشتر دانشآموزان (49/88 درصد) درک مثبتی از تواناییهای خود در این درس داشتند. ضمنا بین ادراک دانشآموزان پایههای مختلف از درس تربیتبدنی و همچنین درک آنها از میزان تواناییهایشان در این درس، تفاوت معنی داری وجود داشت و دانشآموزان پایه اول در این دو متغیر در رتبه بالاتری قرار داشتند. همچنین دانشآموزان، دروس ریاضی، علوم، زبان انگلیسی و زبان عربی را مهمتر و درس پرورشی را کم اهمیتتر از درس تربیتبدنی میدانستند.
رحیم رمضانی نژاد؛ سمانه نظری؛ مینا ملائی
دوره 5، شماره 2 ، آبان 1395، ، صفحه 97-108
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، مقایسه سطوح مسئولیت پذیری دانش آموزان ورزشکار و غیرورزشکار براساس مدلTPSRبود. از میان کلیه دانش آموزان دختر و پسر پایه سوم راهنمایی مدارس دولتی شهر رشت(6882 نفر)، بر اساس جدول مورگان، 357 نفر به عنوان نمونه به طور تصادفی خوشه ای در پژوهش شرکت کردند که مسئولیت پذیری آنان به وسیله 357 نفر از والدین، 44 معلم تربیت بدنی و 69 معلم ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، مقایسه سطوح مسئولیت پذیری دانش آموزان ورزشکار و غیرورزشکار براساس مدلTPSRبود. از میان کلیه دانش آموزان دختر و پسر پایه سوم راهنمایی مدارس دولتی شهر رشت(6882 نفر)، بر اساس جدول مورگان، 357 نفر به عنوان نمونه به طور تصادفی خوشه ای در پژوهش شرکت کردند که مسئولیت پذیری آنان به وسیله 357 نفر از والدین، 44 معلم تربیت بدنی و 69 معلم سایر دروس در سه محیط خانه، کلاس تربیت بدنی و سایر کلاس های درسی بررسی شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه استاندارد مسئولیت پذیری PSRQ رایت و همکاران(2008) بود. روایی صوری پرسشنامه با اعمال نظرات 20 نفر صاحب نظر مدیریت ورزشی، روانشناسی و آموزش و پرورش مورد تایید قرار گرفت و پایایی پرسشنامه های مسئولیت پذیری دانش آموزان در خانه( 72/ 0=α)،کلاس تربیت بدنی (86/ 0=α) و سایر کلاس ها(90/ 0=α ) بر اساس روش آلفای کرونباخ محاسبه شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون یومن ویتنی و از طریق نرم افزار SPSS در سطح معنی داری50/ 0≥ P نشان داد از دیدگاه والدین، معلمان تربیت بدنی و معلمان سایر دروس، دانش آموزان ورزشکار در تمام سطوح مسئولیت پذیری یعنی خویشتن داری، مشارکت، خودگردانی، کمک به دیگران و همچنین مسئولیت پذیری فردی و اجتماعی در خانه، کلاس تربیت بدنی و سایر کلاس ها نسبت به دانش آموزان غیرورزشکار نمرات بالاتری کسب کردند. در صورتی که از دیدگاه هر سه گروه میزان بی مسئولیتی دانش آموزان ورزشکار در خانه، کلاس تربیت بدنی و سایر کلاس ها کمتر از دانش آموزان غیر ورزشکار بود(50/ 0≥ P ).