منوچهر ططری؛ شهاب بهرامی؛ سیدموسی خادمی؛ امیرحمزه سبزی
چکیده
هدف این پژوهش ارائه الگوی اثر بدبینی سازمانی و رفتار سیاسی بر سلامت سازمانی کارکنان وزارت ورزش و جوانان بود. 120 نفر از کارکنان اداره ورزش و جوانان بهطور تصادفی برای نمونه پژوهش انتخاب شدند. سه پرسشنامه سلامت سازمانی (هوی و فلدمن، 1996)، بدبینی سازمانی (دین و همکاران، 1998) و رفتارهای سیاسی (دوبـرین، 1987) استفاده گردید. روایی صوری و محتوایی ...
بیشتر
هدف این پژوهش ارائه الگوی اثر بدبینی سازمانی و رفتار سیاسی بر سلامت سازمانی کارکنان وزارت ورزش و جوانان بود. 120 نفر از کارکنان اداره ورزش و جوانان بهطور تصادفی برای نمونه پژوهش انتخاب شدند. سه پرسشنامه سلامت سازمانی (هوی و فلدمن، 1996)، بدبینی سازمانی (دین و همکاران، 1998) و رفتارهای سیاسی (دوبـرین، 1987) استفاده گردید. روایی صوری و محتوایی پرسشنامهها توسط متخصصان امر مورد تأیید قرار گرفت و پایایی آنها در یک مطالعه مقدماتی با 30 آزمودنی و با آلفای کرونباخ به ترتیب 88/0، 82/0 و 87/0 محاسبه شد. برای تحلیل دادهها از ضریب همبستگی پیرسون و مدلیابی معادلات ساختاری و نرم افزار اس.پی.اس.اس 22 و آموس استفاده شد. نتایج همبستگی دوسویه نشان داد که ابعاد بدبینی سازمانی و سطح کلی بدبینی سازمانی ارتباط منفی، اما در حد ضعیف با ابعاد سلامت سازمانی و نیز سطح کلی سلامت سازمانی کارکنان دارند. بین ابعاد رفتارهای سیاسی و سطح کلی رفتار سیاسی و سطح کلی سلامت سازمانی رابطه منفی و معنیداری وجود دارد. براساس نتایج مدلیابی معادلات ساختاری، بدبینی سازمانی و رفتار سیاسی کارکنان اثر مستقیم و منفی بر سلامت سازمانی داشتند. مدل مفهومی ابعاد بدبینی سازمانی، رفتارهای سیاسی و سلامت سازمانی مدل مناسبی میباشد، چرا که، بدبینی سازمان و رفتارهای سیاسی اثر مستقیم و منفی بر سلامت سازمانی کارکنان اداره ورزش و جوانان را داشت. به تمامی مدیران اداره ورزش و جوانان توصیه میشود که از طریق کنترل و مدیریت رفتارهای سیاسی و کاهش بدبینی کارکنان به سازمان میتوانند سبب ارتقاء سلامت سازمانی شوند.
