حسین عیدی؛ پیمان محمدی بابازیدی؛ کامران عیدی پور؛ سلمان محمدی بابازیدی
دوره 3، شماره 4 ، خرداد 1394، ، صفحه 11-20
چکیده
هدف تحقیق حاضر، تعیین رابطه بین منابع قدرت مدیران با اثربخشی سازمانی در ادارت ورزش و جوانان استان کرمانشاه بود. به همین منظور تعداد 17 نفر از مدیران و 126 نفر از کارکنان ادارات ورزش و امور جوانان استان و شهرستان‌های کرمانشاه به عنوان نمونه پژوهشی در این پژوهش مشارکت کردند. از پرسشنامۀ منابع قدرت مدیران شرایخیم و هینکین (1989) و پرسشنامه ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر، تعیین رابطه بین منابع قدرت مدیران با اثربخشی سازمانی در ادارت ورزش و جوانان استان کرمانشاه بود. به همین منظور تعداد 17 نفر از مدیران و 126 نفر از کارکنان ادارات ورزش و امور جوانان استان و شهرستان‌های کرمانشاه به عنوان نمونه پژوهشی در این پژوهش مشارکت کردند. از پرسشنامۀ منابع قدرت مدیران شرایخیم و هینکین (1989) و پرسشنامه اثربخشی سازمانی پاوندر (1999) استفاده شد. پرسشنامهها با حضور در محل ادارات ورزش و امور جوانان در میان مدیران و کارکنان توزیع گردید. داده ها با استفاده از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیلرگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین منابع قدرت مدیران، قدرت پاداش، قدرات قانونی، قدرت مرجعیت و قدرت تخصص با اثربخشی سازمانی ارتباط مثبت معنادار، و بین قدرت اجبار مدیران با اثربخشی سازمانی ارتباط منفی معناداری وجود داشت. از طرفی، به ترتیب: قدرت مرجعیت، قدرت تخصص و قدرت پاداش مدیران توانایی تبیین و پیش بینی اثربخشی سازمانی را داشتند. براساس نتایج تحقیق حاضر، اسنفاده از منابع قدرت متفاوت توسط مدیران با تاثیر بر روی عوامل اثرگذاری سازمانی با آن ارتباط دارد.
