مرتضی رضایی صوفی؛ محسن کوثری پور؛ بهاره خسروی راد؛ نفیسه زارع فخریان
دوره 4، شماره 4 ، اردیبهشت 1395، ، صفحه 113-124
چکیده
هدف از تحقیق حاضر شناسایی رابطه مدیریت زمان با تمایل به برنامهریزی و خلاقیت مدیران و کارکنان وزارت ورزش و جوانان میباشد. روش تحقیق همبستگی بوده و به شکل میدانی صورت گرفته است. جامعه آماری کلیه کارشناسان و مدیران وزارت ورزش و جوانان (90 مدیر و 600 کارمند) می-باشد که براساس جدول مورگان و روش نمونهگیری طبقهای-تصادفی تعداد 307 نفر ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر شناسایی رابطه مدیریت زمان با تمایل به برنامهریزی و خلاقیت مدیران و کارکنان وزارت ورزش و جوانان میباشد. روش تحقیق همبستگی بوده و به شکل میدانی صورت گرفته است. جامعه آماری کلیه کارشناسان و مدیران وزارت ورزش و جوانان (90 مدیر و 600 کارمند) می-باشد که براساس جدول مورگان و روش نمونهگیری طبقهای-تصادفی تعداد 307 نفر (73 مدیر و 234 کارمند) به عنوان نمونه انتخاب شدند. پرسشنامه مدیریت زمان (89/0 =α)، پرسشنامه استاندارد کوئین (81/0 =α) و پرسشنامه خلاقیت شغلی جزنی (76/0 =α) به عنوان ابزار تحقیق استفاده شده است. برای طبقهبندی نتایج آمار توصیفی، آزمون کولموگروف اسمیرنف جهت طبیعی بودن توزیع دادهها و جهت پیدا کردن روابط و پیشبینی متغیرها، همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. با توجه به نتایج روابط مثبت و معنیداری بین مدیریت زمان و مؤلفههای و تمایل به برنامهریزی مشاهده شد. به طور مشابه رابطه مثبت و معنیداری بین مدیریت زمان و مؤلفههای آن با خلاقیت مشاهده شد. نتایج رگرسیون نشان داد که 28% از واریانس کل تمایل به برنامهریزی و 7/44% از واریانس کل خلاقیت به مؤلفههای مدیریت زمان مربوط میشود. بر اساس نتایج، ارتباط تنگاتنگی بین چرخه بهرهوری زمان با برنامهریزی و خلاقیت وجود دارد. همچنین برنامهریزی یکی از مهمترین فاکتورهای مدیریت زمان است. برنامهریزی زمانهای کاری و امور شخصی نقشی مؤثر در تمایل به برنامهریزی و خلاقیت ایفا میکنند. بهعلاوه زمانبندی امور شخصی روزانه افراد میتواند اهمیت بسیاری در استفاده از زمان در دسترس در طول روز داشته باشد.