حشمت اله مرادی شرف؛ غلامرضا شعبانی بهار؛ معصومه مجیدی پرست؛ نصراله عرفانی
چکیده
هدف پژوهش حاضر طراحی مدل ساختاری عوامل گرایش به مهاجرت ورزشکاران تیمهای ملی جمهوری اسلامی ایران بود. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی و مبتنی بر معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه ورزشکاران تیمهای ملی جمهوری اسلامی ایران بودند که تعداد 383 نفر بهعنوان نمونه آماری در دسترس انتخاب شدند. پژوهشگران با مراجعه به متخصصین و صاحبنظران ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر طراحی مدل ساختاری عوامل گرایش به مهاجرت ورزشکاران تیمهای ملی جمهوری اسلامی ایران بود. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی و مبتنی بر معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه ورزشکاران تیمهای ملی جمهوری اسلامی ایران بودند که تعداد 383 نفر بهعنوان نمونه آماری در دسترس انتخاب شدند. پژوهشگران با مراجعه به متخصصین و صاحبنظران موضوع پژوهش، از طریق 26 مصاحبه عمیق به جمعآوری اطلاعات از آنها پرداختند و دادههای حاصل از مصاحبه، کدگذاری و تجزیهوتحلیل شدند. در ادامه، پرسشنامهای مطابق با کدهای بهدستآمده در قالب 36 گویه با مقیاس پنج ارزشی لیکرتی طراحی گردید و روایی و پایایی آن مورد تأیید قرار گرفت. نتایج مدل ساختاری نشان داد که عوامل شناساییشده فردی، مدیریتی، ساختاری و تسهیلاتی- رفاهی بهمنظور بررسی گرایش به مهاجرت ورزشکاران تناسب لازم را دارا هستند و همبستگی بالایی نیز بین این عوامل وجود دارد. همچنین با توجه به نتایج آزمون فریدمن، بین رتبهبندی عوامل گرایش به مهاجرت ورزشکاران تفاوت معنیداری وجود دارد (05/0>P). با توجه به نتایج پژوهش حاضر، به نظر میرسد که سازمانها و نهادهای متولی ورزش میتوانند با توجه کافی به عوامل مهم شناساییشده و اتخاذ راهبردها و راهکارهای متناسب و مرتبط با این عوامل، گامهای مؤثری در کاهش مهاجرت ارزشمندترین منابع ورزش بردارند.واژههای کلیدیگرایش به مهاجرت، مهاجرت ورزشی، ورزشکاران تیمملی، مدل ساختاری
محمدرسول خدادادی؛ فاطمه عبدوی؛ سجاد پاشایی
چکیده
هدف از انجام پژوهش، مدلسازی ساختاری در تبیین مؤلفههای توسعه پایدار اماکن ورزشی (اقتصادی، اجتماعی و زیستمحیطی) بر محیط شهری بود. جامعۀ آماری پژوهش را 650 نفر از ساکنان اطراف ورزشگاه تختی، نیروهای انتظامی، نیروهای شهرداری مستقر در اطراف ورزشگاه و مسئولین ورزشگاه تشکیل دادهاند. حجم نمونه از طریق روش نمونهگیری تصادفی طبقهای ...
بیشتر
هدف از انجام پژوهش، مدلسازی ساختاری در تبیین مؤلفههای توسعه پایدار اماکن ورزشی (اقتصادی، اجتماعی و زیستمحیطی) بر محیط شهری بود. جامعۀ آماری پژوهش را 650 نفر از ساکنان اطراف ورزشگاه تختی، نیروهای انتظامی، نیروهای شهرداری مستقر در اطراف ورزشگاه و مسئولین ورزشگاه تشکیل دادهاند. حجم نمونه از طریق روش نمونهگیری تصادفی طبقهای و هدفمند به تعداد 235 نفر انتخاب شدند. پژوهش حاضر توصیفی، پیمایشی از نوع تحلیلی است. جهت جمعآوری دادهها از پرسشنامه استفاده شد. روایی (محتوی، همگری، واگرا) و پایایی (بارعاملی، ضریب پایایی مرکب و ضریب آلفای کرونباخ) پرسشنامهها در حد قابل قبول و خوب بودند. نتایج حاصل از آزمون فرضیهها را میتوان توسط نرمافزار AMOS و با استفاده از ضرایب رگرسیونی نشان داد. یافتههای پژوهش نشان داد، مؤلفههای توسعه پایدار اماکن ورزشی (اقتصادی، زیست محیطی)، بر محیط شهری تبریز تأثیرمعنیداری داشت، همچنین بین عامل اجتماعی توسعه پایدار اماکن ورزشی، تأثیر مثبت و معنیداری بر محیط شهری یافت نشد که از این میان عامل زیستمحیطی با ضریب رگرسیونی 73/0 بیشترین تأثیر را بر محیط شهری تبریز داشت. بنابراین متولیان جامعه ورزشی با ایجاد توسعه پایدار، آیندهای مطلوب را برای جوامع بشری تضمین میکنند و در آن شرایط زندگی و استفاده از منابع، بدون آسیب رساندن به یکپارچگی، زیبایی و ثبات نظامهای حیاتی، نیازهای انسان را برطرف میکنند.