رحیم رمضانی نژاد؛ فاطمه جعفری چمدانی؛ حسین سپاسی؛ کاظم هژبری
دوره 5، شماره 4 ، اردیبهشت 1396، ، صفحه 21-31
چکیده
آگاهی از درک و نگرش دانش‌آموزان دختر نسبت به درس تربیت بدنی و ورزش مدرسه بهترین راه تشخیص رفتار مشارکتی آنها در فعالیت‌های حرکتی است و سهم عمده‌ای در توسعة سبک زندگی فعال زنان آینده جامعه دارد. از این‌رو هدف پژوهش حاضر، بررسی ادراک دانش‌آموزان دختر از درس تربیت‌بدنی و ورزش بود. جامعة آماری پژوهش را کلیة دانش‌آموزان دختر مقطع راهنمایی ...
بیشتر
آگاهی از درک و نگرش دانش‌آموزان دختر نسبت به درس تربیت بدنی و ورزش مدرسه بهترین راه تشخیص رفتار مشارکتی آنها در فعالیت‌های حرکتی است و سهم عمده‌ای در توسعة سبک زندگی فعال زنان آینده جامعه دارد. از این‌رو هدف پژوهش حاضر، بررسی ادراک دانش‌آموزان دختر از درس تربیت‌بدنی و ورزش بود. جامعة آماری پژوهش را کلیة دانش‌آموزان دختر مقطع راهنمایی تحصیلی شهر رشت (12472نفر) تشکیل می‌دادند که با احتمال افت آزمودنی‌ها، 435 نفر به طور تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسش‌نامه محقق ساخته آزمون (1388) بود که با تغییر و اصلاح اندکی مورد استفاده قرار گرفت و روایی صوری و محتوایی آن به وسیلة ده نفر از اساتید دانشگاهی و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ تأیید شد(75/.r=). تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های کروسکال‌والیس، خی‌دو و ضریب همبستگی اسپیرمن در سطح معنی‌داری 05/0 P≤ نشان داد اغلب دانش‌آموزان (7/88درصد) درک مثبتی نسبت به درس تربیت‌بدنی و ورزش دارند و هم‌چنین بیشتر دانش‌آموزان (49/88 درصد) درک مثبتی از توانایی‌های خود در این درس داشتند. ضمنا بین ادراک دانش‌آموزان پایه‌های مختلف از درس تربیت‌بدنی و هم‌چنین درک آنها از میزان توانایی‌های‌شان در این درس، تفاوت معنی داری وجود داشت و دانش‌آموزان پایه اول در این دو متغیر در رتبه بالاتری قرار داشتند. هم‌چنین دانش‌آموزان، دروس ریاضی، علوم، زبان انگلیسی و زبان عربی را مهم‌تر و درس پرورشی را کم اهمیت‌تر از درس تربیت‌بدنی می‌دانستند.
