محسن حمیدی پور
چکیده
به‌منظور جلوگیری از بدرفتاریِ[1] هواداران فوتبال، سازمان‌های ملی و بین‌المللی قوانین مشخصی را به وجود آورده‌اند که باشگاه‌ها را مستقیماً مسؤول رفتار هوادارانشان می‌نماید. اختیارات انضباطی سازمان‌های ملی و بین‌المللی به آن‌ها اجازه می‌دهد که تنبیهاتی را در صورت تخطی تماشاگران برای باشگاه در نظر بگیرند. در ایران نیز مقنن در ...
بیشتر
به‌منظور جلوگیری از بدرفتاریِ[1] هواداران فوتبال، سازمان‌های ملی و بین‌المللی قوانین مشخصی را به وجود آورده‌اند که باشگاه‌ها را مستقیماً مسؤول رفتار هوادارانشان می‌نماید. اختیارات انضباطی سازمان‌های ملی و بین‌المللی به آن‌ها اجازه می‌دهد که تنبیهاتی را در صورت تخطی تماشاگران برای باشگاه در نظر بگیرند. در ایران نیز مقنن در همین زمینه بستری فراهم نمود تا در صورت احراز شرایطی، کیفر ناشی از رفتار تماشاگران را به باشگاه‌های فوتبال تسری دهد. با عنایت به نیازهای روز و یافته‌های جدید علم جرم‌شناسی ازجمله نظریه «جرائم یقه‌سفیدی» و همچنین با استعانت از آموزه‌های فقهی ازجمله قاعده «من له الغنم و علیه الغرم» مقنن ذیل بخش چهارم و فصل اول قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 را به این موضوع (مسئولیت کیفری ناشی از فعل غیر) اختصاص داده است. اجرایی کردن چنین قاعده‌ای باعث بحث‌های فراوانی در نظام‌های مختلف با محوریت ِمشروعیت و قانونی بودن چنین قواعدی از حیث شخصی بودن مسئولیت کیفری شد. در تحقیق حاضر ما با روش تحلیلی-توصیفی قائل بر این هستیم که برای ایجاد توازن در منافع فرد و باشگاه‌ها بایستی کفه ترازو را این بار نه در خدمت انقیاد درآوردن منافع فرد بلکه بایستی در به انقیاد درآوردن منافع و قدرت باشگاه‌ها برهم زد؛ بنابراین پذیرش مسئولیت کیفری باشگاه‌های فوتبال در راستای توسعه پایدار ورزش و همچنین ضابطه‌مند کردن هرچه بیشتر رفتارهای انجام‌گرفته از سوی کنشگران ورزشی امری ضروری است. 1.Misbehaviour.
