ابراهیم قاسم زاده میرکلائی
دوره 4، شماره 2 ، آذر 1394، ، صفحه 35-47
چکیده
در سال 1385 طرح ملی استعدادیابی ورزشی با رویکرد راهبردی در رشته دوومیدانی توسط کمیته استعدادیابی فدراسیون دوومیدانی تدوین و در سال 1387 به اجرا درآمد. از این رو تحقیق حاضر ضمن بررسی نتایج اجرای طرح ملی استعدادیابی به بیان موانع موفقیت و تداوم اجرای این طرح در ایران پرداخته است. روش تحقیق حاضر توصیفی پیمایشی بوده است. جامعه آماری تحقیق ...
بیشتر
در سال 1385 طرح ملی استعدادیابی ورزشی با رویکرد راهبردی در رشته دوومیدانی توسط کمیته استعدادیابی فدراسیون دوومیدانی تدوین و در سال 1387 به اجرا درآمد. از این رو تحقیق حاضر ضمن بررسی نتایج اجرای طرح ملی استعدادیابی به بیان موانع موفقیت و تداوم اجرای این طرح در ایران پرداخته است. روش تحقیق حاضر توصیفی پیمایشی بوده است. جامعه آماری تحقیق شامل 52نفر از دست‌اندرکاران تدوین و اجرای طرح ملی استعدادیابی دوومیدانی ایران می‌باشد. نمونه گیری برابر جامعه آماری و بصورت تمام شمار بوده است. پس از تنظیم پرسشنامه، ابزار تحقیق بین 10نفر از متخصصین ورزشی توزیع گردید که روایی آن، مورد بازبینی و تأیید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه توسط آزمون آلفاکرونباخ 81/0بدست آمده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها با بهره گیری از نرم افزار SPSS(ver.18 از آزمون‌های کولموگراف اسمیرنوف، تی تک نمونه‌ای و همچنین از آزمون رتبه بندی فریدمن استفاده گردید. نتایج نشان داد، سه مانع در بخش موانع ساختاری ازجمله عدم اعتقاد مدیران فدراسیون به فرایند استعدادیابی، سه مانع در بخش موانع تدوین طرح از جمله، توجه اندک تدوین کنندگان طرح به قابلیت اجرائی آن و پنج مانع در بخش موانع اجرای طرح از جمله، عدم تأمین منابع انسانی متخصص در سطح 0.05≥ α شناسایی گردید. برطبق نتایج تحقیق حاضر به ترتیب اولویت در بخش ساختاری، مانع ثبات اندک مدیریت در فدراسیون دوومیدانی، در بخش اجرای طرح، تعامل اندک با ورزش آموزشگاهی و در بخش تدوین طرح، گستردگی زیاد طرح بالاترین اهمیت را در خصوص عدم موفقیت و تداوم اجرای طرح ملی استعدادیابی دوومیدانی ایران داشته است.
حسین عیدی؛ همایون عباسی؛ فرهاد نظری؛ کامران عیدی پور؛ ابوذر سوری
دوره 2، شماره 4 ، اردیبهشت 1393، ، صفحه 91-102
چکیده
بازی های المپیک به مثابه بزرگ ترین رویداد ورزشی جهان، از جایگاه بالایی نزد دولت ها برخوردار است. هدف از این پژوهش ارزیابی و تحلیل وضعیت ورزشکاران ایران در بازی های المپیک تابستانی(1948 لندن-2012 لندن) بود. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و از نوع مطالعات گذشته نگر بود. جامعه آماری شامل کلیه ورزشکاران ایرانی حاضر در 15 دوره بازی‌های المپیک تابستانی ...
بیشتر
بازی های المپیک به مثابه بزرگ ترین رویداد ورزشی جهان، از جایگاه بالایی نزد دولت ها برخوردار است. هدف از این پژوهش ارزیابی و تحلیل وضعیت ورزشکاران ایران در بازی های المپیک تابستانی(1948 لندن-2012 لندن) بود. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و از نوع مطالعات گذشته نگر بود. جامعه آماری شامل کلیه ورزشکاران ایرانی حاضر در 15 دوره بازی‌های المپیک تابستانی (584=N) بوده و اطلاعات لازم از طریق منابع معتبر مرتبط با بازی‌های المپیک کسب شد و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون کلموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون کروسکال والیس) نتایج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد با توجه به میانگین رتبه بدست آمده، عملکرد ورزشکاران در رشته های تکواندو، کشتی و وزنه‌برداری در رتبه های اول تا سوم قرار داشت. از طرف دیگر، بین مجموع مدال کسب شده با تعداد ورزشکاران شرکت کننده رابطه معنی‌داری وجود داشت (434/0r= , 01/0p<)، اما از نظر مدال طلای کسب شده تفاوت معناداری مشاهده نشد. همچنین، بین تعداد ورزشکاران مرد شرکت کننده ایرانی در بازی‌های المپیک با مجموع مدال‌های کسب شده رابطه معنی‌دار وجود داشت (446/0r= , 01/0p<)، اما این رابطه در زنان معنادار نبود. در این رابطه لازم است که مسئولان ورزش کشورمان ضمن توجه بیشتر به رشته های المپیکی مدال آور، توجه ویژه ای به ورزش زنان و رشته های پر مدالی همچون دو و میدانی و شنا و همچنین سعی در اعزام تعداد بیشتر ورزشکاران در قالب تیم‌های ورزشی متعدد داشته باشند.
