با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن مدیریت ورزشی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترا مدیریت ورزشی دانشگاه بوعلی سینا همدان

2 استاد، مدیریت ورزشی، دانشگاه علامه طباطبایی،تهران، ایران

3 استادیار دانشکده علوم ورزشی دانشگاه بوعلی سینا

4 دانشیار دانشکده روان شناسی دانشگاه پیام نور همدان

چکیده

هدف پژوهش حاضر طراحی مدل ساختاری عوامل گرایش به مهاجرت ورزشکاران تیم‌های ملی جمهوری اسلامی ایران بود. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی و مبتنی بر معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه ورزشکاران تیم‌های ملی جمهوری اسلامی ایران بودند که تعداد 383 نفر به‌عنوان نمونه آماری در دسترس انتخاب شدند. پژوهشگران با مراجعه به متخصصین و صاحب‌نظران موضوع پژوهش، از طریق 26 مصاحبه عمیق به جمع‌آوری اطلاعات از آن‌ها پرداختند و داده‌های حاصل از مصاحبه، کدگذاری و تجزیه‌وتحلیل شدند. در ادامه، پرسشنامه‌ای مطابق با کدهای به‌دست‌آمده در قالب 36 گویه با مقیاس پنج ارزشی لیکرتی طراحی گردید و روایی و پایایی آن مورد تأیید قرار گرفت. نتایج مدل ساختاری نشان داد که عوامل شناسایی‌شده فردی، مدیریتی، ساختاری و تسهیلاتی- رفاهی به‌منظور بررسی گرایش به مهاجرت ورزشکاران تناسب لازم را دارا هستند و همبستگی بالایی نیز بین این عوامل وجود دارد. همچنین با توجه به نتایج آزمون فریدمن، بین رتبه‌بندی عوامل گرایش به مهاجرت ورزشکاران تفاوت معنی‌داری وجود دارد (05/0>P). با توجه به نتایج پژوهش حاضر، به نظر می‌رسد که سازمان‌ها و نهادهای متولی ورزش می‌توانند با توجه کافی به عوامل مهم شناسایی‌شده و اتخاذ راهبردها و راه‌کارهای متناسب و مرتبط با این عوامل، گام‌های مؤثری در کاهش مهاجرت ارزشمندترین منابع ورزش بردارند.

واژه‌های کلیدی

گرایش به مهاجرت، مهاجرت ورزشی، ورزشکاران تیم‌ملی، مدل ساختاری

کلیدواژه‌ها