با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن مدیریت ورزشی ایران

نوع مقاله : کاربردی

نویسندگان

1 گروه مدیریت ورزشی، دانشگاه تربیت مدرس

2 گروه مدیریت ورزشی دانشگاه تربیت مدرس

3 دانشیار گروه تربیت بدنی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس

4 عضو هیات علمی دانشگاه

چکیده

هدف از مطالعه حاضر تدوین چارچوب جامعه شناختی سرمایه‌فرهنگی در ورزش ایران می-باشد. روش تحقیق از نوع کیفی با رویکرد تحلیل جامعه‌شناختی پدیده‌های ورزشی انتخاب شد. مشارکت‌کنندگان شامل دو بخش منابع‌انسانی و منابع اطلاعاتی بود. مشارکت‌کنندگان به تعداد قابل کفایت، به‌صورت هدفمند و برمبنای رسیدن به اشباع نظری انجام شد (16نفر و 63سند). ابزار پژوهش شامل مصاحبه‌های اکتشافی نیمه‌ساختارمند به همراه مطالعه کتابخانه‌ای نظام‌مند بود. روایی ابزار براساس شایستگی علمی نمونه، روایی ابزار براساس اعتبار حقوقی و علمی نمونه، نظر خبرگان و توافق بین مصححان ارزیابی و تائید گردید. جهت تحلیل یافته‌ها از روش کدگذاری مفهومی چندمرحله‌ای (باز، گزینشی و موضوعی) با رویکرد تحلیل سیستمی و جامعه‌شناختی استفاده شد. سطوح و منظرها به ترتیب اثرگذاری- اثرپذیری بین متغیرهای زیر مجموعه آن‌ها شامل ظرفیت-های مولد، سازوکارهای پیشران، دستاوردهای توزیعی و کارکردهای قابل انتظار سرمایه‌فرهنگی در ورزش بود. بطور کلی متولیان و ذینفعان در ورزش کشور در برنامه‌ها و اهداف خرد و کلان در خصوص ورزش کشور و دخیل بودن سرمایه فرهنگی در ورزش کشور، توجه داشته باشند که خانواده و سبک زندگی ورزش مدار، آموزش و تحصیل ورزش محور، جایگاه ورزش در طبقه اجتماعی و همچنین سرمایه انسانی در ورزش را به عنوان ظرفیت‌های مولد سرمایه فرهنگی در ورزش کشور در نظر بگیرند.

کلیدواژه‌ها