هدف این پژوهش شناسایی و تحلیل محتمل ترین سناریو توسعه فوتسال کشور می باشد. پژوهش حاضر مبتنی بر رویکرد آینده پژوهی است که از لحاظ هدف کاربردی، از نظر روش پیمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه خبرگانی که در زمینه ورزش قهرمانی و حرفه ای و رشته فوتسال از دانش و تجربه لازم برخوردار هستند. نمونه گیری به صورت گلوله برفی است. 12 مصاحبه با خبرگان انجام گرفت. از فنون و ابزارهای مختلف همچون مصاحبه، پنل خبرگان و پرسشنامه استفاده شد. در پردازش داده ها نیز از تکنیک هایی از جمله تکنیک دلفی، تحلیل اثرات متقاطع،تحلیل ساختاری ،بالانس اثرات متقابل و از نرم افزار میک مک و سناریو ویزارد استفاده شد.34 عامل تاثیرگذار توسعه فوتسال کشور مشخص شدند. با بهره گیری از روش تحلیل ساختاری(اثرات متقاطع) و نرم افزار میک مک جایگاه هر عامل در سیستم به دست آمده مشخص شد و 8 پیشران به عنوان کلیدی ترین آینده سازها در توسعه فوتسال کشور مشخص شدند و با استفاده از آن ها محتمل ترین سبد سناریو توسعه فوتسال کشور بدست آمد که در این سبد سناریو بدست آمده هر 8 پیشران در افق زمانی 10 ساله به حالت فاجعه اتفاق خواهند افتاد. نتایج این پژوهش می تواند به عنوان یک راهنما در برآورد و پیشنگری آینده سازمان های ورزشی ایران که با ورزش فوتسال در ارتباط هستند مؤثر باشد و مسیری را نشان دهد که باعث فاصله گرفتن از شرایط بحرانی و نزدیک شدن به شرایط ایده ال باشد و به توسعه کمی و کیفی رشته کمک زیادی کند.
ابوالحسینی, علی, & هنری, حبیب. (1403). شناسایی و تحلیل محتمل ترین سناریو توسعه فوتسال ایران(یک مطالعه آینده نگرانه). فصلنامه علمی پژوهشهای کاربردی در مدیریت ورزشی, 12(4), 29-42. doi: 10.30473/arsm.2024.66105.3722
MLA
علی ابوالحسینی; حبیب هنری. "شناسایی و تحلیل محتمل ترین سناریو توسعه فوتسال ایران(یک مطالعه آینده نگرانه)". فصلنامه علمی پژوهشهای کاربردی در مدیریت ورزشی, 12, 4, 1403, 29-42. doi: 10.30473/arsm.2024.66105.3722
HARVARD
ابوالحسینی, علی, هنری, حبیب. (1403). 'شناسایی و تحلیل محتمل ترین سناریو توسعه فوتسال ایران(یک مطالعه آینده نگرانه)', فصلنامه علمی پژوهشهای کاربردی در مدیریت ورزشی, 12(4), pp. 29-42. doi: 10.30473/arsm.2024.66105.3722
VANCOUVER
ابوالحسینی, علی, هنری, حبیب. شناسایی و تحلیل محتمل ترین سناریو توسعه فوتسال ایران(یک مطالعه آینده نگرانه). فصلنامه علمی پژوهشهای کاربردی در مدیریت ورزشی, 1403; 12(4): 29-42. doi: 10.30473/arsm.2024.66105.3722
)