آموزش ورزش
حسین Hossein؛ طیبه ملازم؛ محمدرضا اسماعیل زاده قندهاری؛ حسن فهیم دوین
چکیده
هدف از پژوهش حاضر تحلیل مقایسه ای کمال گرایی عوامل اجرائی و فنی در ورزش بود. که از نظر ماهیت کاربردی و از نظر روش تحلیل توصیفی-اکتشافی و در روش پیمایشی قابل حصول بود. جامعه آماری پژوهش در بخش کیفی شامل کلیه خبرگان دانشگاه در زمینه رفتار سازمانی ودر بخش کمی شامل کلیه ورزشکاران، مربیان و مدیران ورزش حرفه ای کشور بود. نمونه گیری در بخش کیفی ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر تحلیل مقایسه ای کمال گرایی عوامل اجرائی و فنی در ورزش بود. که از نظر ماهیت کاربردی و از نظر روش تحلیل توصیفی-اکتشافی و در روش پیمایشی قابل حصول بود. جامعه آماری پژوهش در بخش کیفی شامل کلیه خبرگان دانشگاه در زمینه رفتار سازمانی ودر بخش کمی شامل کلیه ورزشکاران، مربیان و مدیران ورزش حرفه ای کشور بود. نمونه گیری در بخش کیفی به صورت هدفمند و در دسترس بود که با 20 نفر از اساتید با تجربه دانشگاه مصاحبه انجام شد و با همین تعداد به فلت اطلاعاتی منجر شد. نمونه آماری در بخش کمی با استفاده از جدول مورگان 353 نفر تعیین گردید . جمع آوری داده ها در بخش کیفی با استفاده از مصاحبه‌های کیفی با نخبگان، و در بخش کمی با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر 34 سوال در4 بعد و در مقیاس پنج گزینه ای لیکرت صورت پذیرفت. نتایج آزمون فریدمن نشان داد که با توجه به میانگین رتبهها، متغیر عوامل موثر فردی دارای بالاترین رتبه، و متغیر محیطی، بین فردی و سازمانی دارای کمترین رتبه در بین متغیرها می باشد. یافته ها نشان داد که مدل عوامل موثر بر کمال گرایی در مدیران، مربیان و ورزشکاران حرفه ای کشور دارای برازش مطلوب بود. همچنین یافته ها نشان داد که بین میزان کمال گرایی مدیران، مربیان و ورزشکاران حرفه ای کشور تفاوت معنی داری وجود ندارد. واژه های کلیدی مدیران، مربیان، ورزشکاران، ورزش حرفه ای، کمال گرایی.
رویا علیزاده؛ حسن فهیم دوین؛ حسین پیمانی زاد؛ محمد کشتی‌دار
چکیده
در این پژوهش که به روش کیفی با استفاده از نظریه داده‌بنیاد با رویکرد استراوس و کوربین انجام گرفت، هدف تدوین شاخص‌های نظری بکارگیری مدیریت استعداد در سازمان‌های ورزشی ایران است. جامعه تحقیق 17 نفر از مدیران و معاونان، اساتید دانشگاه و کارشناسان مسئول سازمان‌های ورزشی در ایران (وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون‌ها) بود که از طریق روش ...
بیشتر
در این پژوهش که به روش کیفی با استفاده از نظریه داده‌بنیاد با رویکرد استراوس و کوربین انجام گرفت، هدف تدوین شاخص‌های نظری بکارگیری مدیریت استعداد در سازمان‌های ورزشی ایران است. جامعه تحقیق 17 نفر از مدیران و معاونان، اساتید دانشگاه و کارشناسان مسئول سازمان‌های ورزشی در ایران (وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون‌ها) بود که از طریق روش نمونه‌گیری سهمیه‌ای به شکل گلوله برفی انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، مصاحبه نیمه‌ساختاریافته بود. مفاهیم بدست آمده در شرایط علی 12 مقوله شامل سیاست‌گرایی، عدم برنامه‌ریزی، بی‌اعتمادی، مشارکت محدود، ناکارآمدی ساختار تبلیغات، برخوردهای تبعیض‌آمیز، ناکارآمدی سیستم نظارت، ضعف نظام هماهنگ و یکپارچه و غیرحرفه‌ای و اخلاقی بودن تبیین شد. در شرایط زمینه‌ای 4 مقوله فرهنگ، دانش، روانشناختی و استقلال مورد استخراج قرار گرفت. در ادامه یافته‌های حاصل از شرایط مداخله‌گر، 4 حوزه کلی حوزه فنی، محیطی، مدیریتی و ساختاری، فردی و بین‌فردی مشخص گردید. راهبردهای شناسایی شده با 5 مقوله اصلی بود که دربرگیرنده چالش‌های درونی و بیرونی است و پیامدهای به‌کارگیری مدیریت استعداد منجر به توسعه سازمان‌های ورزشی در ابعاد فردی، سازمانی و فرایندی در سازمان‌های ورزشی کشور می‌گردد. در نهایت نتیجه گرفته می‌شود بکارگیری بهتر مدیریت استعداد و در نظر گرفتن مؤلفه‌های آن در تمامی سطوح سازمان‌های ورزشی می‌تواند به ارتقای ورزش قهرمانی، آموزشی و حرفه‌ای ورزش کشور کمک نماید. بعلاوه پیشنهاد می‌شود محققان آینده به تأثیر و کشف اثر مدیریت استعداد بر ابعاد ساختاری، رفتاری و محتوایی سازمان‌های ورزشی بپردازند.
