زینب امرایی؛ شهاب بهرامی؛ منوچهر ططری
چکیده
هدف این پژوهش بررسی اثر میانجی کیفیت خدمات در ارتباط بازارگرایی و عملکرد تجاری اماکن ورزشی خصوصی بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از حیث ماهیت توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش کلیه مدیران، مربیان و فارغ التحصیلان حوزه ورزشی فعال در باشگاه‌های ورزشی استان‌های غرب کشور بودند که نمونه آماری (384 نفر) به‌صورت خوشه‌ای چند مرحله‌ای ...
بیشتر
هدف این پژوهش بررسی اثر میانجی کیفیت خدمات در ارتباط بازارگرایی و عملکرد تجاری اماکن ورزشی خصوصی بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از حیث ماهیت توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش کلیه مدیران، مربیان و فارغ التحصیلان حوزه ورزشی فعال در باشگاه‌های ورزشی استان‌های غرب کشور بودند که نمونه آماری (384 نفر) به‌صورت خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه بازارگرایی (نارور و اسلاتر، 1990)، کیفیت خدمات (کمالی، 1396) و پرسشنامه محقق ساخته عملکرد تجاری استفاده شد و روایی صوری پرسشنامه توسط صاحب‌نظران (13 نفر)، تائید شد. همچنین پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (95/0) و پایایی ترکیبی محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها و بررسی برازش مدل از مدل‌سازی معادلات ساختاری در نرم‌افزار PLS3-SPSS24 استفاده شده است. نتایج نشان داد که بازارگرایی و کیفیت خدمات بر عملکرد تجاری اماکن ورزشی تأثیر معناداری دارد. همچنین بازارگرایی بر کیفیت خدمات تأثیر معناداری دارد. درنهایت اثر بازارگرایی بر عملکرد تجاری با نقش میانجی کیفیت خدمات معنادار بود. همچنین اثر ابعاد مشتری‌گرایی، رقابت‌گرایی و هماهنگی بین‌بخشی بر عملکرد تجاری معنی‌دار بود. با توجه به نتایج می‌توان گفت که، مدیران اماکن ورزشی برای دستیابی به تجاری سازی موفق مجموعه‌های ورزشی خود باید از راهبردهای مختلف بازارگرایی استفاده کنند.
