با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن مدیریت ورزشی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد یارمدیریت ورزشی دانشگاه پیام نور، تهران ، ایران

2 دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور-تهران-ایران

چکیده

هدف از این پژوهش، بررسی عوامل مؤثر بر بهبود مدیریت استعداد در ورزش دانشگاهی (مطالعه موردی: فدراسیون ورزش دانشجویی) بود. ازاین‌رو تعداد ۱۱۲ پرسشنامه استاندارد مدیریت استعداد ورزش دانشگاهی فیلیپس و راپر (۲۰۰۹)، توسط کارکنان فدراسیون ورزش دانشجویی در سال ۱۴۰1 تکمیل و جمع‌آوری شد. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی، آزمون‌کلوموگروف و اسمیرنف برای تعیین نرمال بودن داده‌ها و مدل‌سازی معادلات ساختاری از طریق نرم‌افزارهای SPSS و Smart pls استفاده گردید. نتایج نشان داد که جذب استعداد بر بهبود مدیریت استعداد با ضریب تأثیر 0/49 و مقدار بحرانی 9/176، کشف استعداد بر بهبود مدیریت استعداد با ضریب تأثیر 0/63 و مقدار بحرانی 11/759 توسعه و بهسازی استعداد بر بهبود مدیریت استعداد با ضریب تأثیر 0/29 مقدار بحرانی 4/571 و حفظ و نگهداشت استعداد بر بهبود مدیریت استعداد با ضریب تأثیر 0/58 و مقدار بحرانی 8/087 تأثیر مثبت و معناداری داشته است. بر این اساس کشف استعداد بر بهبود مدیریت استعداد با ضریب تأثیر 0/63 دارای بیشترین تأثیر و توسعه و بهسازی استعداد بر بهبود مدیریت استعداد با ضریب تأثیر 0/29 کمترین تأثیر را داشته است. همچنین ارزیابی مدل محاسبه شاخص نیکویی برازش مدل نشان داد که شاخص GOF این مدل 0.396 به‌دست‌آمده است که از مطلوبیت کلی مدل حکایت دارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات