با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن مدیریت ورزشی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه مدیریت ورزشی دانشگاه الزهرا (س)

2 استاد گروه مدیریت ورزشی دانشگاه تربیت مدرس

3 استادیار گروه مدیریت ورزشی دانشگاه تربیت ‏دبیر شهید رجایی تهران

چکیده

مطالعات نشان داده که موفقیت سازمانی در گرو رهبری اثربخش است. این امر در کلیه سازمان­ها از جمله سازمان­های ورزشی صادق است. از این رو، شناخت عواملی که می‏تواند با اثربخشی رهبری ارتباط داشته باشد، بسیار ارزشمند می‏باشد. بنابراین، هدف این پژوهش طراحی الگوی هوشمندی­های مورد نیاز رهبری اثربخش مدیران ورزشی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه مدیران (331N1=) و کارکنان (1621N2=) وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی ‏المپیک و پارالمپیک، آکادمی ملی ‏المپیک و فدراسیون‏های ورزشی بوده که با استناد به جدول مورگان، 180 نفر مدیر و 367 نفر کارمند با روش نمونه‏گیری طبقه‏ای متناسب با حجم و تصادفی، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در این پژوهش به منظور جمع‏آوری داده‏ها از پرسشنامه هوش هیجانی شرینگ (1998)، پرسشنامه هوش فرهنگی وان‏داین و آنگ (2004)، پرسشنامه هوش سازمانی آلبرشت (2002) و پرسشنامه اثربخشی رهبری (1388) استفاده شد. ضمن تأیید روایی صوری و محتوایی پرسشنامه‏های استفاده شده در پژوهش حاضر توسط اساتید و متخصصین مدیریت ورزشی، پایایی این پرسشنامه‏ها از طریق روش آلفای کرونباخ، به ترتیب80/0، 89/0، 88/0 و 90/0 محاسبه شد. جهت تحلیل داده‏ها از آزمون رگرسیون چندگانه، برای تعیین ارتباط بین متغیرهای تحقیق و به منظور طراحی مدل از مدلسازی معادلات ساختاری (SEM) با کمک نرم‏افزار AMOS graphic/18 استفاده شد. نتایج تحلیل داده‏ها نشان داد که مدل پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار است و کارایی بالایی در توصیف روابط بین متغیرها دارد. به‏علاوه، با توجه به ضرایب مسیر به دست‏آمده، هوش هیجانی، هوش سازمانی و هوش فرهنگی دارای بیشترین تأثیر بر اثربخشی رهبری بودند. در نهایت، با توجه به ضرایب مسیر به دست‏آمده در پژوهش حاضر پیشنهاد می‏شود که در امر گزینش مدیران سازمان‏های ورزشی به ترتیب به میزان هوش هیجانی، هوش سازمانی و هوش فرهنگی آن­ها توجه شود.

کلیدواژه‌ها

منابع
 
-      ابزری، مهدی؛ ستاری‏قهفرخی؛ مهدی (1386). رابطه هوش سازمانی با فرهنگ سازمانی در شرکت فولاد مبارکه اصفهان. مجموعه مقالات کنفرانس بین‏المللی مدیریت دانش.
-      الوانی، سیدمهدی (1378). مدیریت عمومی. تهران: نشر نی.
-      بابایی، محمدعلی؛ مؤمنی، نونا (1384). «تأثیر هوش عاطفی بر اثربخشی مدیران». ماهنامه تدبیر. شماره 166، صص 40-36.
-      خدادادی، محمدرسول (1386). رابطه هوش سازمانی با فرهنگ سازمانی در ادارات تربیت‏بدنی استان آذربایجان شرقی. پایان‏نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه ارومیه.
-      سیادت، سیدعلی؛ کاظمی، ایرج؛ مختاری‏پور، مرضیه (1389). «بررسی مقایسه‏ای رابطه بین هوش سازمانی و رهبری تیمی در بین اعضای هیأت علمی دانشگاه­های دولتی اصفهان». چشم‏انداز مدیریت دولتی. شماره 1، صص 99-87.
-      شعبانی‏بهار، غلامرضا؛ عرفانی، نصرالله؛ عزیزی، نصرالله (1392). «پیش‏بینى اثربخشى سازمانى بر اساس هوش هیجانى مدیران ورزشى استان لرستان». پژوهش‏هاى کاربردى در مدیریت ورزشى. دوره 1، شماره 4، صص 98-93.
-      شمس، غلامرضا (1389). «اثربخشی رهبری مدیران ایران و هندوستان: تأثیر جنسیت و نوع مدرسه». رویکردهای نوین آموزشی. سال 5، شماره 1(پیاپی 11 )، صص 110-89.
-      رئیسیان، مجید؛ علی‏دوست قهفرخی، ابراهیم؛ جوکار، مهدی (1394). «بررسی ارتباط بین هوش هیجانی مدیران و کارکنان فدراسیون‏های موفق با اثربخشی فدراسیون». پژوهش‏های کاربردی در مدیریت ورزشی. دوره 3، شماره 4 (پیاپی 12)، صص 84-75.
-      فیدلر، فرد. (1372). تئوری اثربخشی رهبری، ترجمه سهراب خلیلی شورینی. تهران: انتشارات یادواره کتاب.
-      مشبکی، اصغر؛ تیزرو، علی (1388).«تأثیر هوش هیجانی و هوش فرهنگی بر موفقیت رهبران در کلاس جهانی». مجله پژوهش‏های مدیریت. سال 2، شماره 3، صص 73-53.
 
-      من‏آل‏آقا، میترا. (1387). ارائه راهکارهایی برای ارتقاء هوش فرهنگی مدیران. پایان‏نامه کارشناسی ارشد، دانشکده مدیریت دانشگاه تهران.
 
 
REFERENCES
-      Albercht. Karl. (2003). Organization intelligence survey preliminary assessment. Australian institute management. [On line]. Available at: http://www.karl Albrecht.com
-      Alon, lian and Higgins, James M. (2005). “Global leadership success through emotional and cultural intelligences, Kelley, school of business”, business Horizons, N.48, 501- 512.
-      Brown, Carlton. (2014). “The Effects of Emotional Intelligence (EI) and Leadership Style on Sales Performance Economic Insights”, Trends and Challenges Vol.3, No. 3, 1 – 14.
-      Burkham, Angela. Bohannon. (2010). The relationship of emotional intelligence and transformational leadership behavior in Texas. AgriLife extension service mid‐managers. A dissertation in agricultural education submitted to the graduate faculty of Texas Tech University in partial fulfillment of the requirements for the degree of doctorate of education.
-      Calloway, Jacqueline. D. Awadzi. (2010). Performance implications of emotional intelligence and transformational leadership: Toward the development of a self-efficacious military leader. A dissertation presented in partial fulfillment of the requirements for the degree doctor of philosophy. Capella University.
-      Downey, L.A., Papageorgiou, V., Stough, C. (2006). “Examining the relationship between leadership, emotional intelligence and intuition in senior female managers”, leadership and organization development journal, Vol. 27,-      No.4, 250-264.
-      Duckett, H, and Macfarlane, E. (2003). Emotional intelligence and transformational leadership in retailing, eadership & organization  development  journal, Vol. 24, pp. 309-317
-      Earley p.c and Ang S, (2003). Cultural intelligence: individual interactions across cultures. Stanford, CA. Stanford business books.
-      Goleman. Daniel. (2004). Leading by feel, Harward business review.
-      Goleman, D., Boyatzis, R. & McKee, A. (2001). Primal leadership, the hidden driver of great performance, Harward business review, december. 43-53.
-      Hatfield, David. D. (2009). Relationship between emotional intelligence competences and transformational leadership skills: U.S. government civil servant leaders. A dissertation presented in partial fulfillment of the requirements for the degree doctor of management in organizational leadership. University of Phoenix.
-      Herbest, Joel David. (2003). Organizational servant leadership and its relationship to secondary school effectiveness, Doctoral dissertation, Florida Atlantic.
-      Kuchinke, PK. (1999). Leadership and culture, Human resource development quarterly, Vol. 10 (2), P. 136.
-      Matear, David. W. (2009). An examination of cognitive, cultural, and emotional intelligences, and motivation in the development of global transformational leadership skills, a dissertation presented in partial fulfillment of the requirements for the degree doctor of philosophy,Capella University.
-      Matheson, David. Matheson Jams. (2001). Mart organizational performs better. Research Technology management. July – august. PP: 49-54.
-      Mendelson, Haim, and Ziegler, Johnnes. (2007). Organizational IQ: Idea for the 21st century smart survival guide for managers, standford. GSB, News Release.
-      Robbins, S. P. (2002). Organizational behavior, 9 th ed. Prentice –hall, Inc.
-      Scholl, Dirk. H. (2009). The relationship between cultural intelligence and the performance on multinational teams. A dissertation presented in partial fulfilment of the requirements for the degree doctor of business administration.University of Phoenix.
-      Stevenson, Eric & Warn, R. James. (2004). Australian government, development defense, p.3.
-      Sumathy.L. Madhavi.C & Felix A.J.W. (2015). “Influence of Emotional Intelligence on Decision Making by Leaders”, American International Journal of Social Science Vol. 4, No. 1, 134-140.
-      Van Dyne, L., & Ang, S. (2005). "Cultural intelligence: An essential capability for individuals in contemporary organizations. Global edge: Featured Insight. http://globaledge. msu.edu /Knowledge Room/ Featured Insights/index .asp
-      Veryad, R. (2000). Knowledge management & organizational intelligence. [On line]. Available at: http://users. Globalnet.co. uk / nrxv/kmoiy lanio. Htm
-      Weisinger, H. (1998). Emotional intelligence at work, San Francisco.