نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استاد علوم اقتصادی دانشگاه پیام نور
2 دانشجو دکتری علوم اقتصادی دانشگاه غیرانتفاعی عدالت تهران
چکیده
هدف محوری این مقاله پاسخ به این سؤال است که آیا در صحنه رقابتهای المپیک تنها تعداد اندکی از کشورها که در زمره قدرتهای برتر اقتصادی هستند موفق بوده و در طی زمان از موقعیت انحصاری برخوردار بودهاند. علاوه بر این سهم سایر کشورها در اخذ مدال و موفقیّت در پیکارهای المپیک در طی زمان ارزیابی میشود. همانگونه که ارزیابی میزان رقابت و قدرت انحصاری در بازارهای اقتصادی از اهمیّت برخوردار است مطالعه و بررسی میزان رقابت و قدرت نسبی کشورها در پیکارهای المپیک نیز از اهمیت برخوردار است. برای تحقق اهداف این مطالعه و پاسخ به سؤالات، از شاخصهای تمرکز مثل CR، آنتروپی و شاخص هرفیندال- هیرشمن به عنوان معیار ارزیابی اندازه رقابت و قدرت انحصاری اعمال شده در بازیهای المپیک استفاده میشود. نتایج دلالت بر آن دارد که اندازۀ تمرکز در این بازیها تقریباً بالاست اما در طی زمان میزان تمرکز کاهش یافته است. به عبارت روشنتر تعداد اندکی کشور از قدرت مسلط برخوردارند اما در طی زمان قدرت انحصاری آنها روند نزولی داشته وقدرت رقابتی سایر کشورها در طی زمان افزایش یافته است. علاوه بر این یافتههای این پژوهش دلالت برآن دارد بین شاخص توسعه انسانی و میزان موفقیّت کشورها در بازیهای المپیک رابطه مثبتی برقرار است.
کلیدواژهها