هدف از این تحقیق بررسی ابعاد مختلف سلب میزبانی باشگاه های فوتبال ایران در مسابقات آسیایی 2020 بود. روش تحقیق کیفی و از نوع تحلیل محتوی بود.جامعه آماری شامل کلیه‌ی رسانه‌های نوشتاری، تصویری، صوتی فارسی زبان بودند که اخبار و گزارشات خود را از طرق مختلف سایت، شبکه‌های اجتماعی، تلویزیون، رادیو، مجلات و روزنامه ها و ... ارائه می کردند. بدین‌منظور، 28 مورد از رسانه ها که دارای غنی‌ترین اطلاعات بودند به‌صورت هدفمند انتخاب شدند و داده‌ها به‌صورت هم‌زمان با استفاده از مجموعه‌ای از کدگذاری‌های اولیه (باز) و استنباطی تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که سه دسته عوامل ذکر شده توسط AFC، کارشناسان داخلی و عوامل مداخله‌گر داخلی سبب بروز این پدیده می‌باشند. برای رفع و پیشگیری از این محدودیت‌ها نیاز به واکنش‌های رسانه-ای، راهکاره‌های کوتاه مدت و بلند مدت می‌باشد. پیامدهای این‌گونه تصمیمات در دو حالت پذیرش یا عدم پذیرش سلب میزبانی نیز مورد بررسی قرار گرفت. شبکه سازی منطقه ای، اخذ کرسی های مهم، تشکیل دبیرخانه دیپلماسی ورزشی و توسعه ارتباطات غیررسمی از مهم ترین راهکارهای بلندمدتی بود که به متولیان فدراسیون و ورزش کشور پیشنهاد می شود.
Abdi, Abdi, K., Talebpour, M., Fullerton, J., Ranjkesh, M. J., & Jabbari Nooghabi, H. (2018). “Converting sports diplomacy to diplomatic outcomes: Introducing a sports diplomacy model”. International Area Studies Review, 21(4), 365-381. [in Persian].
AbulMaali, Kh. (2012). “Qualitative research: From theory to practice”. Science Publishing. Tehran. [in Persian].
Aghapour M, Khodaei E (2015), “The Anthropology of Sport; The Transition from the Pathological Approach of Iranian Social Sciences to the Cultural Approach”, Iranian journal of Anthropology research,2(2), 53-68 [in Persian].
Ahmadypour, Z.Joneydi, R. Chamran, B. Hosseini Damabi,SS (2015). “Conceptualizing of Sport Geopolitics”. International Geopolitical Quarterly, Iranian Geopolitical Society. 9(30),1-48 [in Persian].
Bakhshi Chenari, A.R. Goodarzi,M. Sajjadi,S.N. Jalali Farahani. M. (2019). “Solutions for Empowering and Promoting Sport Diplomacy in Foreign Policy of Islamic Republic of Iran”.6(23), 15-22. [in Persian].
Bardin, L. (1989), “Lanalyse de Contenu”. P.U.F. Paris.
Downes, Aviston D. (2002). "Sport and International Diplomacy: “The Case of the Commonwealth Caribbean and the Anti-Apartheid Campaign, 1959–1992”. The Sports Historian. 22 (2), 23–45.
Etang, Jacquie. L (2006), “Public relations and sport in promotional culture, Film and Media Studies, University of Stirling, Stirling Scotland” FK9 4LA, United Kingdom, Public Relations Review 32, 386–394.
Hafeznia, Mohammad Reza (2006), “Principles and Concepts of Geopolitics”, Mashhad, Papoli Publications [in Persian].
Hajli, N. (Ed.). (2015). Handbook of research on integrating social media into strategic marketing. IGI Global.
Kobierecki, M. M. (2017). “Sports diplomacy of Norway”. International Studies. Interdisciplinary Political and Cultural Journal, 20(1), 131-146.
Li, Y. W. (2013). “Public diplomacy strategies of the 2008 Beijing Olympics and the 2012 London Olympics: A comparative study”. The International Journal of the History of Sport, 30(15), 1723-1734.
Mohammadkazemi,R ( 2015).. "Handbook of Research on Integrating Social Media into Strategic Marketing." Newcastle: Newcastle university, Business school,.
Murray, S. (2013). “Moving beyond the ping-pong table: sports diplomacy in the modern diplomatic environment”. Public Diplomacy Magazine, 9, 11-16.
Murray, S. (2013). “Sports diplomacy in the Australian context: A case study of the Department of Foreign Affairs and Trade”. Sports Law eJournal, 1(1), 63-99.
Peymanfar M H, Elahi A, Sajjadpour S M, Hamidi M, (2019). “Explaining of sports diplomacy by using the paradigm: a qualitative study”, Sport Management, 11(1), 59-75 [in Persian].
Reiche, D. (2015). “Investing in sporting success as a domestic and foreign policy tool: the case of Qatar”. International journal of sport policy and politics, 7(4), 489-504.
Shariati M (1398). “Comparative study of sport diplomacy in development of foreign relations of I.R.Iran and selected countries”, Political Knowlwdge, 15(1), 125-148 [in Persian].
Wilkinson, D. & Brimingham, P. (2003). “Using Research Instuments:A Guide For Researchers”. London:Routeledge.
حسین پور, اسکندر, & وحدانی, محسن. (1400). بررسی ابعاد مختلف سلب میزبانی باشگاه های فوتبال ایران در مسابقات آسیایی 2020. فصلنامه علمی پژوهشهای کاربردی در مدیریت ورزشی, 10(1), 91-100. doi: 10.30473/arsm.2021.7988
MLA
اسکندر حسین پور; محسن وحدانی. "بررسی ابعاد مختلف سلب میزبانی باشگاه های فوتبال ایران در مسابقات آسیایی 2020". فصلنامه علمی پژوهشهای کاربردی در مدیریت ورزشی, 10, 1, 1400, 91-100. doi: 10.30473/arsm.2021.7988
HARVARD
حسین پور, اسکندر, وحدانی, محسن. (1400). 'بررسی ابعاد مختلف سلب میزبانی باشگاه های فوتبال ایران در مسابقات آسیایی 2020', فصلنامه علمی پژوهشهای کاربردی در مدیریت ورزشی, 10(1), pp. 91-100. doi: 10.30473/arsm.2021.7988
VANCOUVER
حسین پور, اسکندر, وحدانی, محسن. بررسی ابعاد مختلف سلب میزبانی باشگاه های فوتبال ایران در مسابقات آسیایی 2020. فصلنامه علمی پژوهشهای کاربردی در مدیریت ورزشی, 1400; 10(1): 91-100. doi: 10.30473/arsm.2021.7988
)
