زهرا اسدی؛ حمید قاسمی؛ رضا صابونچی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی توسعه گردشگری ورزشی با چارچوب تبلیغاتی AIDAR در رسانه‌های جمعی انجام گرفت. روش تحقیق از نوع ترکیبی و به صورت میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری را کارشناسان ورزش همگانی و قهرمانی و متخصصان گردشگری تشکیل دادند که در بخش کیفی و با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند و گلوله برفی و در بخش کمی نیز با توجه به ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی توسعه گردشگری ورزشی با چارچوب تبلیغاتی AIDAR در رسانه‌های جمعی انجام گرفت. روش تحقیق از نوع ترکیبی و به صورت میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری را کارشناسان ورزش همگانی و قهرمانی و متخصصان گردشگری تشکیل دادند که در بخش کیفی و با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند و گلوله برفی و در بخش کمی نیز با توجه به جدول مورگان حجم نمونه 384 نفر تعیین شد. ابزار اندازه‌گیری این پژوهش در بخش کیفی شامل پرسشنامه بود و در بخش کمی از پرسشنامه حاصل از بخش کیفی استفاده شد. پس از اشباع نظری اقدام به تحلیل عاملی تأییدی شد و پرسشنامه تأثیر رسانهها بر توسعه گردشگری ورزشی با چارچوب تبلیغاتی AIDAR شامل 5 مؤلفه و 41 گویه بهدست آمد و پایایی توسط ضریب آلفای کرونباخ 89/0 بهدست آمد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون K-S، تحلیل عاملی اکتشافی و آزمون فریدمن استفاده شد. همچنین از روش تحلیل معادلات ساختاری برای تدوین مدل استفاده شد. تمامی عملیات آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و آموس انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین عوامل مؤثر بر توسعه گردشگری ورزشی با چارچوب تبلیغاتی AIDAR و از طریق رسانهها از دیدگاه نمونههای تحقیق تفاوت معناداری وجود دارد بهطوری که از دیدگاه نمونه تحقیق «نقشهای آگاهی دهنده» بالاترین رتبه و «نقشهای اقدام کننده (اقدام به خرید)» پایینترین رتبه را در عوامل مؤثر بر توسعه گردشگری ورزشی با چارچوب تبلیغاتی AIDAR و از طریق رسانهها به خود اختصاص دادهاند.
حمید قاسمی؛ فاطمه صائمیان
دوره 6، شماره 3 ، بهمن 1396، ، صفحه 43-52
چکیده
هدف تحقیق حاضر مقایسه وضعیت خودبرندسازی و مهارت‌های ارتباطی دانشجویان رشته تربیت بدنی با دانشجویان سایر رشته‌های منتخب بود. روش تحقیق از نظر استراتژی توصیفی و از نظر مسیر اجرا پیمایشی بود. جامعه آماری تحقیق شامل دانشجویان دانشگاه‌های کشور بودند که براساس تعداد جامعه نامحدود بر اساس جدول مورگان تعداد کفایت 384 نمونه انتخاب شد که ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر مقایسه وضعیت خودبرندسازی و مهارت‌های ارتباطی دانشجویان رشته تربیت بدنی با دانشجویان سایر رشته‌های منتخب بود. روش تحقیق از نظر استراتژی توصیفی و از نظر مسیر اجرا پیمایشی بود. جامعه آماری تحقیق شامل دانشجویان دانشگاه‌های کشور بودند که براساس تعداد جامعه نامحدود بر اساس جدول مورگان تعداد کفایت 384 نمونه انتخاب شد که با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای و به تعداد 390 پرسشنامه به نسبت مساوی بین دو گروه دانشجویان رشته تربیت بدنی و سایر رشته ها توزیع شد و به ترتیب با تعداد 188 و 193 پرسشنامه (مجموع 381 مورد) بازگشت شد. ابزار اندازه‌گیری، شامل پرسشنامه سنجش وضعیت خودبرندسازی از طریق مهارت‌های ارتباطی و پرسشنامه تعیین موقعیت برند شخصی (قاسمی، 1394) بود که پس از تأیید روایی و پایایی مجدد مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که در مجموع، وضعیت خودبرندسازی و مهارت‌های ارتباطی نمونه آماری تحقیق، در حد متوسط است. در زمینه مهارت‌های ارتباطی و موقعیت برند شخصی، بین دانشجویان تربیت‌بدنی و سایر رشته‌ها اختلاف معنیدار وجود دارد و میانگین گروه تربیت‌بدنی نسبت به سایر رشته‌ها کمتر است. همچنین میانگین مهارت‌های ارتباطی و خودبرندسازی دانشجویان تربیت‌بدنی، هر دو پائین‌تر از متوسط است.
