رحیم رمضانی نژاد؛ شهرام شفیعی؛ لیلا آسایش
چکیده
هدف اصلی این تحقیق، بررسی تأثیر فرهنگ سازمانی بر اثر بخشی سازمان با میانجیگری مدیریت دانش در ادارهکل ورزش و جوانان آذربایجان شرقی میباشد. نمونه آماری برابر با کل جامعه آماری و شامل تمامی مدیران، معاونین و کارکنان ادارهکل ورزش و جوانان استان آذربایجان شرقی بودند (224N=) که در نهایت 213 نفر (95%) در تحقیق شرکت کردند. ابزار تحقیق، ...
بیشتر
هدف اصلی این تحقیق، بررسی تأثیر فرهنگ سازمانی بر اثر بخشی سازمان با میانجیگری مدیریت دانش در ادارهکل ورزش و جوانان آذربایجان شرقی میباشد. نمونه آماری برابر با کل جامعه آماری و شامل تمامی مدیران، معاونین و کارکنان ادارهکل ورزش و جوانان استان آذربایجان شرقی بودند (224N=) که در نهایت 213 نفر (95%) در تحقیق شرکت کردند. ابزار تحقیق، سه پرسشنامه فرهنگ سازمانی کامرون و کویین (1999)، اثربخشی سازمانی هسو (2002) و مدیریت دانش لاوسن (2003) بودند که روایی صوری آنها با استفاده از نظرات پانزده عضو هیأت علمی مدیریت ورزشی تأیید شد و میانگین پایایی پرسشنامهها نیز (0.7 >α) بهدست آمد. دادههای تحقیق با استفاده از مدل معادلات ساختاری، نرم افزارهای آماری SPSS 18 و مدلیابی معادلات ساختاری SMART PLS تحلیل شدند. نتایج نشان داد تأثیر فرهنگ سازمانی بر اثربخشی 2.45 و بر مدیریت دانش 15.194، مثبت و معنیدار است. همچنین مدیریت دانش تأثیر معنیداری 723.6 بر اثربخشی داشت. در نهایت، تأثیر فرهنگ سازمانی بر اثربخشی سازمانی با میانجیگری مدیرت دانش 15.194 * 6.723 مثبت و معنیدار بود. بنابراین فرهنگ سازمانی بهطور مستقیم و از طریق میانجی مدیریت دانش بر اثربخشی سازمانی در ورزش اثر میگذارد.
حمید قاسمی؛ لیلا قربانی قهفرخی؛ منوچهر ططری؛ زینب امرایی
دوره 6، شماره 1 ، شهریور 1396، ، صفحه 51-60
چکیده
هدف این پژوهش بررسی رایطه مهارتهای ارتباطی با اثربخشی اعضاء هیأت علمی تربیت بدنی دانشگاه پیام نور است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بوده که به روش پیمایشی انجام شد. نمونه آماری برابر با جامعه آماری (80 عضو هیأت علمی) بود. ابزار اندازهگیری، پرسشنامههای استاندارد مهارتهای ارتباطی بارتونجی (1990) و اثربخشی سازمانی ...
بیشتر
هدف این پژوهش بررسی رایطه مهارتهای ارتباطی با اثربخشی اعضاء هیأت علمی تربیت بدنی دانشگاه پیام نور است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بوده که به روش پیمایشی انجام شد. نمونه آماری برابر با جامعه آماری (80 عضو هیأت علمی) بود. ابزار اندازهگیری، پرسشنامههای استاندارد مهارتهای ارتباطی بارتونجی (1990) و اثربخشی سازمانی حمیدی (1382) بودند که ضمن تأیید روایی (صوری و منطقی)، پایایی از روش ضریب آلفای کرونباخ برای هر کدام از پرسشنامهها به ترتیب (84/0، 82/0) محاسبه شد. از آمار استنباطی (کولموگروف –اسمیرنوف، تحلیل همبستگی، تحلیل رگرسیون چندگانه، آزمون t تک نمونهای، t مستقل و فریدمن) به منظور بررسی فرضیه پژوهش استفاده شد. نتایج پژوهش نشان میدهد که ارتباط بین مهارتهای ارتباطی و اثربخشی در سطح معناداری 05/0p< معنادار به دست آمده است (241/0r= و 048/0P=). همچنین نتایج آزمون همبستگی حکایت از ارتباط معنادار بین مهارتهای ارتباطی و مؤلفههای اثربخشی در سطح معناداری 05/0p< است: انگیزش کاری (249/0r= و 041/0P=)، تعهد سازمانی (257/0r= و 035/0P=)، میزان مقاومت منفی در برابر تغییرات (254/0r=- و 037/0P=) و بهبود کیفیت (242/0r= و 047/0P=). با توجه به نتایج پژوهش، مسئولان دانشگاه باید مهارتهای ارتباطی اعضاء هیأت علمی را به عنوان یک متغیر میانجی مؤثر در بالا بردن اثربخشی مورد توجه قرار دهند؛ چرا که اعضاء هیأت علمی دانشگاهها از سویی مسئولین تولید و گسترش دانش و فناوری بوده و نیز در جایگاه مدرس، تربیت و آموزش نیروهای متخصص جامعه را بر عهده دارند و بهطور کلی به عنوان جهتدهندگان توسعه در ابعاد مختلف آن، از پایگاه و منزلت ویژهای برخوردار هستند؛ لذا این توجه میتواند منجر به دستیابی بهتر و بیشتر دانشگاه و بالاخص گروه تربیت بدنی به بخشی از اهداف از قبل تعیین شده آن شود.
حسین عیدی؛ پیمان محمدی بابازیدی؛ کامران عیدی پور؛ سلمان محمدی بابازیدی
دوره 3، شماره 4 ، خرداد 1394، ، صفحه 11-20
چکیده
هدف تحقیق حاضر، تعیین رابطه بین منابع قدرت مدیران با اثربخشی سازمانی در ادارت ورزش و جوانان استان کرمانشاه بود. به همین منظور تعداد 17 نفر از مدیران و 126 نفر از کارکنان ادارات ورزش و امور جوانان استان و شهرستانهای کرمانشاه به عنوان نمونه پژوهشی در این پژوهش مشارکت کردند. از پرسشنامۀ منابع قدرت مدیران شرایخیم و هینکین (1989) و پرسشنامه ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر، تعیین رابطه بین منابع قدرت مدیران با اثربخشی سازمانی در ادارت ورزش و جوانان استان کرمانشاه بود. به همین منظور تعداد 17 نفر از مدیران و 126 نفر از کارکنان ادارات ورزش و امور جوانان استان و شهرستانهای کرمانشاه به عنوان نمونه پژوهشی در این پژوهش مشارکت کردند. از پرسشنامۀ منابع قدرت مدیران شرایخیم و هینکین (1989) و پرسشنامه اثربخشی سازمانی پاوندر (1999) استفاده شد. پرسشنامهها با حضور در محل ادارات ورزش و امور جوانان در میان مدیران و کارکنان توزیع گردید. داده ها با استفاده از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیلرگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین منابع قدرت مدیران، قدرت پاداش، قدرات قانونی، قدرت مرجعیت و قدرت تخصص با اثربخشی سازمانی ارتباط مثبت معنادار، و بین قدرت اجبار مدیران با اثربخشی سازمانی ارتباط منفی معناداری وجود داشت. از طرفی، به ترتیب: قدرت مرجعیت، قدرت تخصص و قدرت پاداش مدیران توانایی تبیین و پیش بینی اثربخشی سازمانی را داشتند. براساس نتایج تحقیق حاضر، اسنفاده از منابع قدرت متفاوت توسط مدیران با تاثیر بر روی عوامل اثرگذاری سازمانی با آن ارتباط دارد.
غلامرضا شعبانی بهار؛ نصراله عرفانی؛ احمدرضا عزیزی
دوره 1، شماره 4 ، فروردین 1392، ، صفحه 93-98
چکیده
هدف پژوهش پیش بینی اثربخشی سازمانی بر اساس هوش هیجانی مدیران ورزشی استان لرستان بود. طی یک تحقیق همبستگی از میان جامعه آماری مدیران ورزشی استان لرستان که تعداد آنها 95 نفر بود، حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان 76 نفر تعیین شد که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و به پرسشنامه های هوش هیجانی گلمن و اثربخشی سازمانی راتر پاسخ ...
بیشتر
هدف پژوهش پیش بینی اثربخشی سازمانی بر اساس هوش هیجانی مدیران ورزشی استان لرستان بود. طی یک تحقیق همبستگی از میان جامعه آماری مدیران ورزشی استان لرستان که تعداد آنها 95 نفر بود، حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان 76 نفر تعیین شد که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و به پرسشنامه های هوش هیجانی گلمن و اثربخشی سازمانی راتر پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون آزمون t تک نمونه ای، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام به وسیله نرم افزار SPSS تحلیل شد. نتایج نشان داد بین مولفه های خودمدیریتی و مدیریت روابط هوش هیجانی با اثربخشی سازمانی مدیران ورزشی استان لرستان رابطه مستقیم معنی داری مشاهده شد (0/05>P). هم چنین نتایج نشان داد مولفه های خودمدیریتی و مدیریت روابط هوش هیجانی توان پیش بینی اثربخشی سازمانی مدیران ورزشی را دارند و 0/24 واریانس اثربخشی سازمانی آنها را تبیین می کنند. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد با افزایش هوش هیجانی مدیران ورزشی در زمینه خودمدیریتی و مدیریت روابط می توان اثربخشی سازمانی آنها را افزایش داد.